Η αμυγδαλιά είναι πολύ γνωστό δέντρο στην Ελλάδα, όπου καλλιεργείται από αρχαιοτάτων χρόνων για τους καρπούς της. Οι φαρμακευτικές της ιδιότητες είναι επίσης γνωστές στους αρχαίους οι οποίοι γνώριζαν την παραλαβή αμυγδαλέλαιου από πικρά αμύγδαλα. Το αρωματικό αυτό έλαιο το χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή μύρων και σαν φάρμακο.

Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε στη θεραπευτική του τα γλυκά και τα πικρά αμύγδαλα.

Το δέντρο αμυγδαλιά αναφέρεται σε αρχαία έργα του Θεόφραστου, του Σέρβιου και άλλων πολλών, η πιο δημοφιλής ωστόσο αναφορά εί­ναι αυτή του Παυσανία που εξηγεί μέσα από ένα τοπικό μύθο τη προ­έλευση του δέντρου αυτού. Σύμφωνα με τον Παυσανία στο έβδομο βι­βλίο του, Αχαϊκά, όταν γεννήθηκε στην Φρυγία η θεότητα Άγδιστι, οι υπόλοιποι Θεοί φοβήθηκαν το γεγονός ότι ήταν ερμαφρόδιτη και την ευνούχισαν, δημιουργώντας έτσι τη Θεά Κυβέλη. Τα ανδρικά γεννητικά όργανα της Άγδιστις που έπεσαν στη γη, δημιούργησαν την Αμυγδαλιά.

 Πηγή:
Θανασούλια Βούλα – Σιατής Νίκος (2008). Περί Βοτάνων- Πλήρης οδηγός βοτάνων, μορφολογία, ιδιότητες, τρόποι χρήσεως.
Ιωάννου Κ. Πρινέα & Αναργύρου Μιχ. Σφακιανάκη. Βοτανοθεραπευτική.
Χατζηπέτρου Θεοδώρα (2015-2016). Αντιλήψεις για το τοπίο μέσα από το μύθο και τα αρχαία ελληνικά κείμενα.