Η καλλιέργεια του φυτού και οι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι γνωστές από την εποχή του Ιπποκράτη. Ο Θεόφραστος μνημονεύει το έλαιο των σπόρων του ενώ ο Διοσκουρίδης αναφέρει αρκετές φαρμακευτικές του ιδιότητες.
Στην Αίγυπτο είναι γνωστό από τον 13ο και 14ο αι π.Χ. Ο Όμηρος και ο Ηρόδοτος γνώριζαν επίσης το λινάρι ενώ ο Αλκμάν (670-640 π.Χ.) μιλά για τη χρήση των σπόρων ως μέσο απολύμανσης.
Το λινό ήταν γνωστό από τους αρχαίους χρόνους τόσο στους Χαλδαίους όσο και στους Βαβυλώνιους και στους Αιγύπτιους που κατασκεύαζαν θαυμάσια λινά υφάσματα.
Η μεγάλη σημασία αυτού του αρχαίου ιατρικού φυτού φαίνεται άλλωστε και από την λατινική του ονομασία linum usitatissimum, που σημαίνει «λινάρι το χρησιμότατο».
Πηγή:
Θανασούλια Βούλα – Σιατής Νίκος (2008). Περί Βοτάνων- Πλήρης οδηγός βοτάνων, μορφολογία, ιδιότητες, τρόποι χρήσεως.
Λάμπρου Π. Σπύρου Γιατρού (1984). Τα βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες.
