Το φυτό ανήκει στην οικογένεια των Κακτωδών (Cactaceae). Το γένος αυτό αριθμεί πάνω από 200 είδη από τα οποία μερικά βρίσκονται σαν αυτοφυή στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία.
Η φραγκοσυκιά χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για θεραπευτικούς σκοπούς από τους χωρικούς, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τμήματα του σαρκώδους βλαστού με εξαίρετα αποτελέσματα. Υπάρχουν αναφορές ότι οι μάγισσες θεραπεύτριες ξόρκιζαν τις αρρώστιες με τη χρήση του φραγκόσυκου.
Στην Ιταλία χρησιμοποιούσαν τα άνθη ως αφέψημα κατά των παθήσεων του νεφρού ενώ στο Μεξικό χρησιμοποιούσαν όχι μόνο τα άνθη αλλά και τους καρπούς του φυτού, όπου τα άνθη της χρησιμοποιήθηκαν σαν αποχρεμπτικά και κατά του ερυσιπέλατος (λοίμωξη του δέρματος).
Πηγή:
Λάμπρου Π. Σπύρου Γιατρού (1984). Τα βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες
Ιωάννου Κ. Πρινέα & Αναργύρου Μιχ. Σφακιανάκη. Βοτανοθεραπευτική
